Rechtszaak schietpartij Laurenshof

Vorig jaar op 10 april (Goede vrijdag), was ik in een cafe in Rotterdam alwaar een talentjacht werd gehouden. De avond begon enorm gezellig, de polonaise werd al snel gelopen en de sfeer zat er goed in (het was dan ook prachtig weer geweest de hele dag). Dit veranderde totaal om oo.45 toen ik buiten (dacht ik) vuurwerk hoorde, vreemd in april. Een paar seconden later zag ik een man het cafe in lopen (op nog geen 3 meter afstand), hij schoot 2 x achter elkaar en de vlammen uit het pistool zal ik nooit vergeten. Het geluid was dof en zacht, dus ik dacht dat dit niet echt was en bleef dan ook als een zombie staan. Even later werd ik op de grond getrokken en de schutter ging door met schieten. Totale chaos en paniek, ik ben in het rookgedeelte terechtgekomen waar ik van zijn levensdagen niet meer dacht levend uit te kunnen komen. En dat idee en die paniek gun ik niemand. Ik ben weduwe en zou een zoon van 13 achterlaten.
Godzijdank is na nog een aantal schoten, de schutter overmeesterd door mijn buurman.
Tijdens deze schietpartij bleek het vuurwerk buiten, de twee schoten te zijn die Terry Hoekman hebben gedood, binnen zijn 2 kennissen van mij beschoten en een man in een rolstoel.

Gister diende de rechtszaak, vele slachtoffers waren aanwezig en ook pers.
Bizar om mee te maken, en ook al komen er vreselijke dingen boven (voorzien van beelden opgenomen door een winkel naast het cafe) ben ik "blij" dat ik ben geweest.

Over 2 weken is de uitspraak. De eis is 18 jaar, tbs met dwangverpleging, want deze vreselijke man heeft al eerder op iemand geschoten in 2006 en was net voorwaardelijk vrij. Ook had hij van 2001 tot 2004 vastgezeten voor invoer van cocaine.

Bijgaand de link van de uitzending van TV Rijnmond.
http://www.tvrijnmond.nl/Homepage/Nieuws?view=%2FNews%2FDefault%2F2010%2Ffebruari%2F18%20jaar%20cel%20geeist%20in%20zaak%20Laurenshof
Groetjes Madelon

Reacties

  1. Wow... wat moet ik hier toch op zeggen?

    Wat een geluk heb je gehad, wat een ellende draag je met je mee. Lees ik dat je weduwe ben? Je hebt het niet makkelijk (gehad)...

    Wow...

    Moedig van je om naar de rechtzaak te gaan.

    Hoop dat je alle narigheid in je leven een goede plek kunt geven en door mag gaan met de goede kant er van.

    Wens je alle sterkte en moed hiervoor toe.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Madelon toch...wat moet ik nu schrijven........heel veel sterkte met alles en ja dat blijft je bij zulke dingen..verschrikkelijk!! en zo jong al weduwe dat gun je ook niemand hoor!

    Maar heel goed dat je gegaan bent is ook een deel van je verwerking hoor!

    En schrijf het maar van je af dat is goed!

    Wij hebben ooit toen we uit ons werk thuis kwamen op zaterdag avond een dode man gevonden met zijn hond ernaast dat beeld van die man en die zielige hond! dat raak je ook niet meer kwijt!

    En dan komt later de vrouw en kinderen de verwerking.........moeilijk !! we hebben er nog steeds contact mee dat wel en dat hoort ook bij het verwerken denk ik!

    Nou meid heel veel sterkte en praten praten.dat helpt !!

    Knuffel van mij

    BeantwoordenVerwijderen
  3. JOH!! Hier kan ik echt ff niks op zeggen...alleen heel veel sterkte met het verwerken van dit drama.

    Liefs en een extra knuf voor je.

    Marian ♥

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Pfff.... pittig voor je geweest. Hopelijk kan je nu alles een plekje geven. En heel knap van je dat je rechtszaak geweest bent. groetje Rianne

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Madelon,
    Ik zit hier met kippenvel op mijn armen. Wat een mens allemaal aan kan richten, er zijn geen woorden voor.
    Dapper en goed dat je naar de rechtszaak bent geweest. Heel veel sterkte toegewenst.
    Groetjes van Ester

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dat is behoorlijk heftig, nu je het zo zegt weet ik dat ik het gehoord heb. Maar als je er niets mee te maken hebt, vergeet je zulke dingen snel. Integenstelling als jezelf zulke dingen meemaakt, dan blijft het voor eeuwig op je netvlies. Sterkte ermee en ik hoop dat het bijwonen van de rechtszaak je zal helpen om het een plaatsje te geven.

    Liefs, Haagje

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Best Madelon,

    Tjeempie wat een verhaal!!!
    Kind ik moet er even van bijkomen..

    Wat moet je erg geschrokken zijn, het lijkt net een film.
    Ik hoop dat het goed met je gaat, als de uitspaak is geweest!

    Alle liefs en goeds,
    Marijkexxx

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Jeetje Madelon, wat een verhaal. Dat heeft tijd nodig om te verwerken, en zoiets is gisteren weer helemaal naar boven gekomen. Ja, wat doe je als zoiets gebeurt. Je bent helemaal verlamd, denk ik....
    En schrijf je nu dat je ook al weduwe was.

    Alle sterkte en liefs
    Lia.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Pfff wat een ervaring. Je denkt altijd dat zoiets een ander overkomt, maar jouw verhaal maakt toch wel duidelijk dat het ons allemaal zomaar kan overkomen.
    Geen idee wat voor impact zoiets op je heeft, maar kan me voorstellen dat je dit heel lang met je meedraagt.
    lieve groet
    Brigitta

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een vreselijk verhaal Madelon, wat een enorme angst zal je gehad hebben. En nog steeds denk ik, want zulk soort heftige ervaringen is werkelijk traumatisch.
    Heel veel sterkte met de verwerking ervan.
    Weet even niet wat ik moet zeggen.

    Alle liefs en sterkte gewenst,
    Josephine

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een horror inderdaad zeg! Ik wilde enthousiast mijn eerste bericht op jouw weblog komen plaatsen, na jouw bezoekjes en leuke berichten. Ik doe het nu toch met enig respect en wens je heel veel sterkte voor nu.
    Maar ik wil je te midden van deze vreselijke herinneringen toch zeggen dat ik je beide logs erg mooi en leuk vind en dat ik jou dus ook volgen :)
    Liefs, Marielle (kruimelpad)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. joh...... heel veel sterkte. wat heftig zeg. gelukkig ben jij niet geraakt, wat erg van degenen die wel geraakt zijn.... poeh....

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik ben er even stil van Madelon. Ik zag nu pas dat je ook een 2e blog heb en dacht ga er even kijken en lees nu dit aangrijpende verhaal.
    Wat een angstig avontuur en op dit soort momenten, van het proces, komt alles natuurlijk weer helemaal terug en je heb al zoveel meegemaakt lees ik, zo jong al weduwe, dit raakt me heel erg.
    Ik wens je heel veel sterkte met de verwerking van dit alles.
    Lieve groet, Mea

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hoe is het nu met je? Ben je weer een beetje tot rust gekomen nu de rechter beslist heeft? Ik ben een paar keer in een land geweest waar deze dingen ook vaak gebeuren, maar heb het gelukkig zelf nooit meegemaakt. Wel kan ik mij voorstellen dat je denkt in de verkeerde film te zijn beland en dat het niet echt is of zo..brrr! Ik hoop dat je het op den duur een plekje kunt geven, zoals dat zo stom heet, en dat je er mee kunt leven. Ik wens je heel veel sterkte toe! En bedenk dat er véél meer goede mensen op deze aarde zijn dan slechte... (wist je natuurlijk al).

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Hee Madelon,
    ik kwam hier even snuffelen, en ben ook onder de indruk van je verhaal. Goed om het op te schrijven. Er is veel narigheid op deze aardbol, en het kan je soms raak treffen. Maar inderdaad, goed te weten dat er meer goede dan slechte mensen zijn. Sterkte met de verwerking van alles, het is niet niks. Maar zo te zien heb je zelf ook weer geluk mogen vinden.. Geniet ervan!
    groetjes, en een fijne dag
    Wilmi

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Vandaag ben ik voor het eerst op dit blog. Ik zie wel steeds 2 foto's van je staan bij volgers, maar ik dacht dat het een foutje was.
    je hebt dus twee blogs en ik lees nu wat je is overkomen, arm meisje toch;
    Hoeveel kan een mens hebben?
    Lieve Madelon ik wens je alles wat mogelijk is maar vooral veel moois in je verdere leven.

    Liefs
    Hermine

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ach Madelon...toch...
    Lees op het andere blog altijd een vrolijke,creatieve en lieve meid....
    ........en dan hier zoveel narigheid...
    Een nog zo jong leven met trieste gebeurtenissen.
    Mijn gedachten gaan terug naar mijn jonge moeder die ook op jeugdige leeftijd haar man en mijn vader verloor aan een ongeneeslijke ziekten,met een dochtertje van 14 maanden en 7 maanden zwanger van mij.....
    Toch heeft zij weten te knokken en ons een fijne jeugd kunnen geven met een nieuwe liefde en goede vader voor mijn zusje en mij.
    Toen werd ze op 48 jarige leeftijd voor de 2de maal weduwe.....en stierf zelf 7 jaar later plotseling.....
    Het leven kan soms hard zijn!!
    Lieve Madelon ik hoop uit de grond van mijn hart dat er voor jullie nog véél mooie en gelukkige jaren weg gelegd zijn!!

    Lieve groeten,
    Ger

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts